مواردي كه باعث خشم مي شود :

تجاوز به مالكيت افراد، حمله و آزار كلامي، حمله فيزيكي، اصرار و پافشاري براي انجام كاري، قطع شدن يك كار مورد علاقه، مورد ظلم واقع شدن، مسخره يا تحقير شدن، قرار گرفتن در معرض پرخاشگري از جانب ديگران، مورد بي اعتنايي يا بي توجهي قرار گرفتن، گول خوردن و آسيب ديدن از طرف ديگران را مي توان مواردي دانست كه خشم فرد را برمي انگيزد. نكته مهم اينكه شدت خشم و عصبانيت به عامل محرك و چگونگي احساس و فكر كردن راجع به آن محرك بستگي دارد.

علل پرخاشگري نوجوانان :

۱ مقابله با تهديدهاي جسمي و رواني

۲ الگوبرداري: هنگامي كه در محيط اجتماعي نوجوان، خشونت حكمفرماست وي نيز پرخاشگري را ياد گرفته و در موقعيتهاي گوناگون نشان مي دهد.

۳ اختلالات رواني: هنگامي كه نوجوان دچار اختلالات رواني است، قادر به كنترل خود نبوده و كنترل هيجاني كمتري دارد و در نتيجه از خود پرخاشگري نشان مي دهد.

۴ نياز به قدرت: نوجوان گاهي اوقات نياز به نمايش قدرت طلبي هاي خود دارد و از آنجا كه نوجواني دوره كسب استقلال است، كسب قدرت نيز راهي براي رسيدن به استقلال بوده و در نتيجه نوجوان براي نشان دادن استقلال خود پرخاشگري مي كند.

۵ رسيدن به اهداف: گاهي فرد بارها از اين روش استفاده كرده و به نتيجه رسيده و بعداً آن را تكرار مي كند.

علت تفاوت پرخاشگري نوجوان در محيط خانه و بيرون از خانه اين است كه نوجوان در جايي كه آزادتر است رفتارها و حالات خود را بيشتر بروز مي دهد و شايد هم در خانه عادت به پرخاشگري كرده است. در جاهايي كه احساس مي كند حاكميتي برقرار است كمتر اين نوع رفتارها را انجام مي دهد و احساس كم رويي و خجالت مي كند.

راههاي مقابله با پرخاشگري :

۱ از بين بردن خطرات تهديدكننده نوجوان

۲ ايجاد تغيير نگرش در نوجوان نسبت به خطر و تهديد

۳ ارزيابي شناختي رفتارهاي نوجوان براي پي بردن به مشكل و درمان آن

۴ تشويق پيشرفت هاي تحصيلي نوجوان در مدرسه

۵ تشويق نوجوان به انجام فعاليتهاي فرهنگي اجتماعي و ورزشي

۶ آموزش خانواده ها در زمينه تغيير و اصلاح رفتار

 روش هاي كنترل خشم :

آرام سازي، تغيير خودگويي هاي منفي، حل مشكل، ايجاد تغيير در محيط و ابراز خشم به شيوه سازگارانه را مي توان مهم ترين راهكارهاي كنترل خشم دانست.

 بنابراين ما بايد به نوجوان…

چگونگي آرام كردن خود، چگونگي بيان و انتقال احساسات، مهارت هاي ارتباطي، مهارت حل مسئله، انتخاب بهترين راه حل و انجام آن، تغيير محيط، به شوخي گرفتن، روشهاي انجام كارهاي مختلف، گفتگو با خود و تشويق به نوشتن احساسات دروني را بياموزيم.

والدين مي توانند از مشاوران متخصص روانشناس كودك براي بهينه كردن روش هاي تربيتي كودك از طريق مشاوره حضوري و مشاوره غير حضوري مانند مشاوره تلفني استفاده كنند .