rayan
 
نويسندگان
مطالب تصادفی
عضویت
نام کاربری :
پسورد :
تکرار پسورد:
ایمیل :
نام اصلی :
آمار
امروز : 214
دیروز : 12
افراد آنلاین : 2
همه : 6260
پيوندهای روزانه
لينكي ثبت نشده است
چت باکس

در دوره اي از كودكي ، يكي از مسائلي كه باعث اذيت شدن والدين مي شود. شب ادراري فرزندشان است. بسياري از خانواده ها براي درمان اين مسئله به پزشك مي روند. شب ادراري نه فقط براي خانواده بلكه براي خود كودك نيز آزار دهنده است.

كنار آمدن با موضوع

مسلما شستن رختخواب كار آساني نيست بخصوص اگر زياد تكرار شود. اين موضوع باعث مي شود والدين براي كودك سختگيري كنند و گاهي او را براي خيس كردن رختخوابش تنبيه كنند. اما لازم است بدانيد كه شب ادراري كودك از روي عمد نيست و او كنترلي بر اين اتفاق ندارد. پس تنبيه او هم نمي تواند اين مشكل را از بين ببرد. بلكه باعث ايجاد مشكلات بيشتر و اضطراب در كودك مي شود. اگر چه علت اصلي شب ادراري هنوز مشخص نيست اما گروهي از علتها مسئول اين اتفاق شناخته شده اند كه بهتر است براي رفع آنها اقدام كنيد.

چه بايد كرد؟

روشهاي درماني متفاوتي بدون در نظر گرفتن علت شب ادراري براي حل اين مشكل وجود دارد. البته اگر بيماريهاي جسمي مانند ديابت، يبوست و عفونت ادراري علت قضيه باشد حتماً لازم است كه پزشك درمان بيماري اصلي را شروع كند. اما در موارد ديگر شما مي توانيد با توصيه هاي زير به حل مشكل كمك كنيد:

۱) صبر كنيد: اين كار بهترين و اصلي ترين روشي است كه به شما و فرزندتان كمك مي كند. برخي از كودكان تا ۷سالگي قادر به كنترل ادرار خود در شب نيستند و با گذشت زمان اين توانايي را به دست مي آورند به همين علت با صبر كردن بدون عصباني شدن و تنبيه كودك مي توانيد اميدوار باشيد كه او اين توانايي را به دست آورد و مشكلش حل شود. اما در ۳ مورد حتماً با پزشك مشورت كنيد: اگر فرزند شما بعد از ۷ سالگي هنوز خود را خيس مي كند. اگر كودك بعد از مدتي خشك ماندن ناگهان دچار شب ادراري مي شود. اگر شب ادراري با خرخر، سوزش و دردهنگام ادرار همراه بوده و يا تشنگي مكرر و ادرار پررنگ هم داشته باشد.

۲) استفاده از زنگ مخصوص: اين زنگ هاي مخصوص مي توانند كوچكترين مقدار رطوبت را در رختخواب يا لباس زير كودكتان تشخيص داده و قبل از اينكه خيلي دير شود با صداي زنگ بلندي كودك را از خواب بيدار كنند تا به دستشويي برود. اين زنگها به تدريج به كودك آموزش مي دهند كه با احساس پري در مثانه از خواب بيدار شده و به دستشويي بروند. البته دست كم ۲ هفته تا ۱۲ هفته طول مي كشد تا اين زنگ بتواند يك شب خشك را براي كودك به ارمغان بياورد. يادتان باشد اگر كودك با صداي زنگ بيدار نمي شود لازم است شما با شنيدن زنگ او را بيدار كنيد.

۳) استرس را تشديد نكنيد: شما به عنوان والدين مسلما قصد نداريد بر فشار و اضطراب كودكتان اضافه كنيد اما گاهي با رفتار و عكس العملهاي خود به اين اتفاق باعث مي شويد كه فرزندتان بيش از پيش مضطرب شود. متخصصان مي گويند اضطراب زياد مي تواند مشكل شب ادراري را تشديد كند. بنابر اين مراقب رفتار خود با كودكي كه شب خودش را خيس كرده باشيد.

۴) سركوفت نزنيد: متاسفانه بعضي از والدين عادت دارند كودك خود را با ديگر بچه ها مقايسه كرده و از اين كار براي تنبيه و تغيير رفتار او استفاده مي كنند. اما اين كار جز از بين بردن اعتماد به نفس فرزندتان نتيجه ديگري ندارد. هيچ كودكي از سركوفت زدن به عاقبت خوشي نخواهد رسيد. اگر به اين مسأله توجه نكنيد، كودك شما از اختلالات رواني و عدم توازن اجتماعي در دوران كودكي رنج خواهد كشيد و اين شرم مكرر در مقابل ديگران او را دچار يك زندگي غير عادي خواهد كرد كه عواقبش ممكن است تا بزرگسالي دامنگير او شود.

۵) از كودك حمايت كنيد: شما به عنوان والدين وظيفه داريد در مدتي كه فرزندتان شب ادراري دارد او را حمايت كنيد تا بتواند با اين شرايط كنار بيايد تا زماني كه بتواند كنترل مثانه اش را به دست بياورد.

۶) عادات قبل از خواب را ياد آوري كنيد: به كودكتان راه هايي را كه كمك مي كند، جلوي شب ادراري گرفته شود؛ ياد بدهيد. مثلاًً ۲ساعت قبل از خواب نوشيدني هاي كافئين دار و ميوه هاي آبدار نخورد، چون اينها ادرار آورهاي طبيعي هستند. قبل از خواب حتماً به دستشويي برود و هر بار كه صبح خشك از خواب بيدار شد، آن را ثبت كنيد و به او نشان دهيد زماني كه اين نكات را رعايت كند كمتر دچار مشكل مي شود.

گاهي اوقات دير خوابيدن و خستگي كودك باعث مي شود كه بيدار شدن و دستشويي رفتن در شب برايش سخت تر شود و احتمال شب ادراري او زيادتر شود. بنابر اين كودك را آموزش بدهيد تا در ساعت مقرر به رختخواب برود. علاوه بر اين مسير توالت را در شب روشن بگذاريد تا كودك بتواند شب هنگام به راحتي به دستشويي برسد.

۷) روشهاي كم كردن اضطراب و استرس را بياموزيد: اگر در منزل اتفاقاتي افتاده كه فكر مي كنيد كودك شما مضطرب و تحت فشار است؛ مثلاً اگر عزيزي را از دست داده ايد و يا مدرسه كودك عوض شده است؛ بهتر است با كمك روانشناس به كودك روشهاي كم كردن اضطراب را ياد بدهيد. مشاوره نه تنها براي كودك بلكه براي خود شما هم مي تواند سودمند باشد.

تحقيقات نشان داده كه تأثيرات رواني شب ادراري بر كودك بارزتر است تا اثرات جسمي. واكنش اعضاي خانواده و خواهر و برادرها مي تواند نقش مهمي در اين مسأله داشته باشد. مثلاً مسخره كردن خواهر و برادرهاي او، نا اميدي والدين و… مي تواند زمينه ضعف اعتماد به نفس او شده و عارضه اش اين باشد كه در مدرسه و جامعه قرباني قلدري ديگران قرار گيرد.

۸) اميدوار باشيد: وقتي حادثه شب ادراري تكرار مي شود از خودتان نااميدي نشان ندهيد. حتي يك شب خشك بودن كودك و پيشرفت او در كنترل خودش را تشويق كنيد. نا اميدي شما اضطراب كودك را تشديد مي كند. در عوض تشويق او اعتماد به نفس او را تقويت مي كند و باعث مي شود او تلاش بيشتري براي خشك ماندن از خود نشان دهد.

۹) به كودك آرامش بدهيد: به كودكتان هم بگوييد كه او به زودي خواهد توانست كنترل مثانه اش را به دست بياورد و براي اين كار به كمي تمرين نياز دارد. به او بگوييد كه اين مشكل تنها مخصوص او نيست و بسياري از هم سن و سالان او هم به اين مشكل دچار هستند. در ضمن تلاش كنيد تا همكلاسي هاي كودك از مشكل او اطلاع پيدا نكنند تا موجب شرمندگي فرزندتان نشوند.

۱۰) عايق بندي كنيد: از خيس ماندن تشك فرزندتان هنگام شب ادراري جلوگيري كنيد. به همراه زنگ مخصوص از محافظ تشك ضد آب استفاده كنيد و مي توانيد از پوشك يا شورتهايي كه رطوبت را جذب مي كنند استفاده كنيد تا زماني كه پيشرفت واضحي در كنترل مثانه كودك مشاهده كنيد. در ضمن بهتر است براي تميز كردن رختخواب از خود كودك كمك بخواهيد. مثلاً از او بخواهيد كه ملحفه يا پتو را به محل شستشو ببرد. اين كار را به عنوان تنبيه قرار ندهيد بلكه فرزندتان بايد مسئوليت عمل خود را به عهده بگيرد و البته به او خاطر نشان كنيد كه شما به او كمك خواهيد كرد. همچنان به خاطر داشته باشيد كه شب ادراري كودك عمدي نيست و براي او هم تجربه ناخوشايندي است. پس به خاطر اين تجربه بد، تنبيهش نكنيد. بلكه براي خشك ماندن تختخوابش تشويقش كنيد.

والدين مي توانند از مشاوران متخصص روانشناس كودك براي بهينه كردن روش هاي تربيتي كودك از طريق مشاوره حضوري و مشاوره غير حضوري مانند مشاوره تلفني استفاده كنند .


ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
[ ۲۴ آبان ۱۳۹۶ ] [ ۰۱:۴۲:۲۶ ] [ vahid ]

مواردي كه باعث خشم مي شود :

تجاوز به مالكيت افراد، حمله و آزار كلامي، حمله فيزيكي، اصرار و پافشاري براي انجام كاري، قطع شدن يك كار مورد علاقه، مورد ظلم واقع شدن، مسخره يا تحقير شدن، قرار گرفتن در معرض پرخاشگري از جانب ديگران، مورد بي اعتنايي يا بي توجهي قرار گرفتن، گول خوردن و آسيب ديدن از طرف ديگران را مي توان مواردي دانست كه خشم فرد را برمي انگيزد. نكته مهم اينكه شدت خشم و عصبانيت به عامل محرك و چگونگي احساس و فكر كردن راجع به آن محرك بستگي دارد.

علل پرخاشگري نوجوانان :

۱ مقابله با تهديدهاي جسمي و رواني

۲ الگوبرداري: هنگامي كه در محيط اجتماعي نوجوان، خشونت حكمفرماست وي نيز پرخاشگري را ياد گرفته و در موقعيتهاي گوناگون نشان مي دهد.

۳ اختلالات رواني: هنگامي كه نوجوان دچار اختلالات رواني است، قادر به كنترل خود نبوده و كنترل هيجاني كمتري دارد و در نتيجه از خود پرخاشگري نشان مي دهد.

۴ نياز به قدرت: نوجوان گاهي اوقات نياز به نمايش قدرت طلبي هاي خود دارد و از آنجا كه نوجواني دوره كسب استقلال است، كسب قدرت نيز راهي براي رسيدن به استقلال بوده و در نتيجه نوجوان براي نشان دادن استقلال خود پرخاشگري مي كند.

۵ رسيدن به اهداف: گاهي فرد بارها از اين روش استفاده كرده و به نتيجه رسيده و بعداً آن را تكرار مي كند.

علت تفاوت پرخاشگري نوجوان در محيط خانه و بيرون از خانه اين است كه نوجوان در جايي كه آزادتر است رفتارها و حالات خود را بيشتر بروز مي دهد و شايد هم در خانه عادت به پرخاشگري كرده است. در جاهايي كه احساس مي كند حاكميتي برقرار است كمتر اين نوع رفتارها را انجام مي دهد و احساس كم رويي و خجالت مي كند.

راههاي مقابله با پرخاشگري :

۱ از بين بردن خطرات تهديدكننده نوجوان

۲ ايجاد تغيير نگرش در نوجوان نسبت به خطر و تهديد

۳ ارزيابي شناختي رفتارهاي نوجوان براي پي بردن به مشكل و درمان آن

۴ تشويق پيشرفت هاي تحصيلي نوجوان در مدرسه

۵ تشويق نوجوان به انجام فعاليتهاي فرهنگي اجتماعي و ورزشي

۶ آموزش خانواده ها در زمينه تغيير و اصلاح رفتار

 روش هاي كنترل خشم :

آرام سازي، تغيير خودگويي هاي منفي، حل مشكل، ايجاد تغيير در محيط و ابراز خشم به شيوه سازگارانه را مي توان مهم ترين راهكارهاي كنترل خشم دانست.

 بنابراين ما بايد به نوجوان

چگونگي آرام كردن خود، چگونگي بيان و انتقال احساسات، مهارت هاي ارتباطي، مهارت حل مسئله، انتخاب بهترين راه حل و انجام آن، تغيير محيط، به شوخي گرفتن، روشهاي انجام كارهاي مختلف، گفتگو با خود و تشويق به نوشتن احساسات دروني را بياموزيم.

والدين مي توانند از مشاوران متخصص روانشناس كودك براي بهينه كردن روش هاي تربيتي كودك از طريق مشاوره حضوري و مشاوره غير حضوري مانند مشاوره تلفني استفاده كنند .


ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
[ ۲۳ آبان ۱۳۹۶ ] [ ۱۲:۱۱:۳۱ ] [ vahid ]

خود زني و خود آزاري در نوجوانان

با خودزني و خودآزاري نوجوانان چه بايد كرد ؟

1)     خونسردي خود را حفظ كرده و شتاب زده رفتار نكنيد. نوجواناني كه به خودزني ميپردازند معمولا در معرض خطر جدي يا مرگ قرار ندارند.

2)     خودزني نوجوان را شخصي سازي نكنيد. شايد نوجوان با اين كار موجوديت خود را به شما ثابت ميكند. معمولا ريشه بيشتر رفتارهاي خود آزاري در عوامل هيجاني است.

3)     در اين جور موارد رفتارهاي نفرت انگيز يا پرخاشجويانه از خود نشان ندهيد. كاري نكنيد كه در فرزندتان احساس گناه ايجاد كنيد.

4)     چنانچه شما نسبت به خودآزاري نوجوان خودتان مشكوك شده ايد، قدم اول اين است كه نگراني و ناراحتي خود را با او در ميان بگذاريد، بعضي از نوجوانان در اين زمينه صادق هستند و رك و پوست كنده همه چيز را مطرح ميكنند.

5)     وقتي نوجوان تان الگوهاي خاصي از خودآزاري را نشان ميدهد، بايد از مراكز مشاوره تخصصي و درماني كمك هاي لازم را دريافت كنيد.

بعد از خودزني نوجوانان چه بايد كرد ؟

1)     توجه بيش از حد به آنها مبذول نكنيد. زيرا اينكار باعث تقويت رفتار خودآزاري آنان ميشود و تصور ميكنند كه كار درستي انجام داده اند. بنابراين هر زماني كه متوجه شديد رفتارهاي خودزني او كاهش يافته، ميتوانيد به ساير فعاليتهاي وي توجه بيشتري نشان دهيد. در اينصورت براي جلب توجه شما دست به خودزني نمي كنند.

2)     به جاي اينكه فقط به خودآزاري وي اهميت دهيد و وقت خود و نوجوانتان را معطوف اين واقعه كنيد، به او كمك كنيد كه حادثه يا واقعه اي كه باعث جرقه زدن رفتار خودزني اش شده را شناسايي كند.

3)     به نوجوانان كمك كنيد كه روش هاي ديگر سازش با موقعيت هاي ناخوشايند را ياد بگيرند. اين موقعيت ها ميتواند: صحبت كردن با دوستان، ورزش كردن، نقاشي كردن، نوشتن، انجام فعاليت هاي هنري، گوش دادن به موسيقي و كمك گرفتن از افراد متخصص باشد.

4)     به نوجوانتان كمك كنيد كه بفهمند ميتوانند در مقابل هيجانات منفي بدون اينكه برخورد استرس آور و ناراحت كننده اي داشته باشند، شكيبا و بردبار باشند.

والدين مي توانند از مشاوران متخصص روانشناس كودك براي بهينه كردن روش هاي تربيتي كودك از طريق مشاوره حضوري و مشاوره غير حضوري مانند مشاوره تلفني استفاده كنند .


ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
[ ۲۲ آبان ۱۳۹۶ ] [ ۰۸:۴۵:۴۷ ] [ vahid ]

فرزند درس خوان

 

وقتي موضوع تحصيل بچه ها به ميان مي آيد، پدر و مادران اغلب افراط يا تفريط را پيشه مي كنند؛ يا نسبت به اين مسئله بي توجه هستند يا بيش از حد نگران.

چگونه مي‌توانيم به طور همزمان به موفقيت و رشد و شكوفايي فرزندانمان كمك كنيم؟ متخصصان به ما كمك مي‌كنند تا به شكل درست در اين زمينه رفتاركنيم.

كمك به علاقه كودك به يادگيري

كودك از همان اوان كودكي، ميل به يادگيري را نشان مي‌دهد؛ بدنش را لمس مي‌كند، و بعد اشيايي كه در اطرافش وجود دارند را در دستانش مي‌گيرد. اولين نقشي كه والدين در اين زمينه دارند اين است كه به اين كنجكاوي طبيعي كمك كنند. اين كمك خيلي زود از سنين بسيار پايين آغاز مي‌شود.

دونالد وينيكوت، متخصص اطفال و روان‌درمانگر انگليسي از يك بازي كه آن‌را «معرفي اشياء» مي‌نامد، صحبت مي‌كند: اشياء را به كودك نشان مي‌دهيد و در عين حال نام آنها را همراه با لبخند بر زبان مي‌آوريد، سپس به او اجازه مي‌دهيد آن‌را در دستانش بگيرد. بعد‌ها وقتي كودك بزرگتر شد مثلا طي سفر يا بازديد از موزه‌ها او را به فرهنگ علاقه‌مند مي‌كنيد… 

كودك بايد ايفاگر نقش بماند و پدر و مادر در تكامل و پيشرفتش از او حمايت كنند.

نقش معلم را برايش ايفا نكنيد

در مهد كودك و دوران ابتدايي، بين نقش والدين و معلم تقريبا تفاوتي وجود ندارد: براي كودك كتاب مي‌خوانند، شمردن را به او ياد مي‌دهند و او را تشويق مي‌كنند نقاشي بكشد… اما لازم است همگام با رشد كودك، نقش والدين و معلمان از يكديگر مشخص شود. اين بدان معنا نيست كه خود را از آموزش به كودك منع كنيم بلكه از ايفاكردن نقش معلم خودداري كنيم. چنانچه خواسته شما از فرزندتان بيش از حد باشد و همه چيز حالت تربيتي و آموزشي داشته باشد، قطعا اين خطر وجود دارد كه او را نسبت به هر گونه يادگيري دلزده كنيد.

علاوه بر آن، در رابطه پدر و مادر- فرزندي، رابطه عاطفي از اهميت بسيار زيادي برخوردار است. پدر يا مادر مي‌خواهند آمال و آرزوهاي خود يا روند دوران تحصيلي خودشان را در مورد دختر يا پسرشان پياده كنند. فرزند براي آنكه نسبت به پدر و مادر و معلمش «وفادار» بماند، سعي مي‌كند خواسته آنان را عملي كند و در اين‌صورت احتمال دارد دچار تعارض شود.

علاقه

 ‌براي يك كودك، علاقه داشتن به تحصيل او به معناي علاقه داشتن به خود او است.اما زندگي تحصيلي او در كتاب و دفترش خلاصه نمي‌شود. صحبت در مورد مدرسه اين فرصت را به او مي‌دهد تا در مورد دوستانش، معلمان، فعاليت‌هايش، مشكلاتش، روياهايي كه در مورد شغل آينده‌‌اش در سر دارد و… با او گفت‌ وگو كنيد.

خصوصيات او را بشناسيد

از طريق اين گفت‌وگوها، پدر و مادر موفق مي‌شوند به علائق، نقاط ضعف و قوت فرزندشان پي ببرند. به عبارتي، فرزند خود را همانگونه كه هست بشناسند، نه آنگونه كه تصور مي‌كنند هست يا مي‌خواهند باشد. بدين‌ترتيب از تحميل خواسته‌هاي شخصي و روند تحصيلي خود به او خودداري مي‌كنيم.

اهداف مشخصي را با او تعيين كنيد

موفقيت تحصيلي كودك شامل «قراردادي» است كه بين او و والدينش گذاشته مي‌شود و بر مبناي اهدافي مشخص و قابل‌دسترس است؛ مثلا «در اين ساعت بايد كارهايت را انجام داده باشي»، «قبل از اينكه دوباره بهت سر بزنم، بايد برنامه‌اي بريزي و نوشتني‌هايت را نوشته باشي»، «قبل از پايان ۳ماه، در اين درس بايد پيشرفت كرده باشي» و… موعد مقرري كه هريك از طرفين بايد آن‌را رعايت كنند كمك مي‌كند تا كودك كنترل زمان را ياد بگيرد و كارش را به‌طور سازنده و با انگيزه دنبال كند.

درس خواندن را برايش معنادار كنيد

براي آنكه كودك براي درس خواندن انگيزه داشته باشد و احساس مسئوليت كند بايد درك كند كه براي پدر و مادرش درس نمي‌خواند بلكه اين كار را براي خودش انجام مي‌دهد تا به هدفي شخصي دست يابد. همچنين او بايد قادر باشد بين زندگي كنوني‌‌اش به‌عنوان دانش‌آموز و زندگي آينده‌‌اش به‌عنوان فردي بزرگسال ارتباط ايجاد كند و از كودكي برنامه يا رؤياي شغل آينده‌‌اش را در ذهن بپروراند.«مي‌خواهي يك دامپزشك بشوي؟ درس علوم خيلي برايت مهم است»، «يك خبرنگار بزرگ؟ يادگيري زبان‌هاي خارجي به تو كمك مي‌كند»… البته اين بدان معنا نيست كه او را دربند برنامه‌اي دست نيافتني و غيرعيني كنيد بلكه به او كمك كنيد تا به تلاش‌هايي كه مدرسه از او مي‌خواهد، معنا ببخشد.

براي انجام تكاليف محيط مناسبي برايش فراهم كنيد

بستگي به انتخاب خود كودك دارد؛ داخل آشپزخانه، داخل اتاقش يا مكاني كه همه افراد خانواده دور و بر او هستند… . بعضي از بچه‌ها بيشتر از بچه‌هاي ديگر نياز دارند تا با حضور والدينشان احساس حمايت كنند. اما در كل، هر چه كودك بزرگ‌تر شود، براي انجام تكاليفش بيشتر به تنهايي نيازدارد. بنابراين روش درست، آن است كه از اين استقلال حمايت كنيم: براي آنكه مطمئن شويد تكاليفش را انجام داده او را «نپاييد» بلكه نشان دهيد كه به او اعتماد داريد؛ در عين حال نشان دهيد كه براي پاسخگويي به سؤالاتش در دسترس و مراقب ادامه روند تحصيلي‌‌اش هستيد.

نقاط قوتش را بازشناسيد

اغلب پدر و مادرها در حالي‌كه فراموش مي‌كنند نقاط قوت فرزندشان را بشناسند، روي نمرات بد او تمركز مي‌كنند. زبان، هنرهاي تجسمي، جغرافي، ورزش و…، هيچ درسي نبايد بي‌ارزش شمرده شود. همچنين مي‌توان از طريق دروسي كه فرزندتان بر آنها تسلط دارد، او را به سمت دروسي كه در آنها مشكل دارد سوق دهيد؛ علاقه او به هنرهاي تجسمي فرصتي است تا او را به تاريخ علاقه‌مند كنيد. علاقه او به ورزش باعث مي‌شود تا در مورد نيرو، زمان و فاصله با او صحبت كنيد و اهميت رياضي را به او نشان دهيد.

والدين مي توانند از مشاوران متخصص روانشناس كودك براي بهينه كردن روش هاي تربيتي كودك از طريق مشاوره حضوري و مشاوره غير حضوري مانند مشاوره تلفني استفاده كنند .


ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
[ ۲۱ آبان ۱۳۹۶ ] [ ۱۲:۰۲:۰۳ ] [ vahid ]

فرزند شاد

 

قبل از اين كه فرزندانمان را تربيت كنيم ابتدا بايد خودمان را پرورش دهيم و سپس آن را به فرزندان خودمان انتقال دهيم . دقت داشته باشيد كه آموزش رفتاري بيش ترين تأثير را بر روي فرزندانمان خواهد گذاشت تا آموزش هاي گفتاري . كودك عملكرد ما در زندگي را بهتر فرا مي گيرد تا اين كه بخواهيم با زبان به او توضيح دهيم .

كودكان ما آن چه را مي بينند انجام مي دهند بدون اين كه بدانند آن رفتار درست است يا نه . بنابراين آن چه كه محرز است اين است كه بچه هاي شاد و خوش بين صرف نظر از ساختار ژنتيكي شان از خانواده هاي شاد حاصل گشته اند . زيرا تحقيقات نشان داده است ژن ها انعطاف پذير مي باشند و مي توانند نسبت به محيط به صورت فعال يا غير فعال در بيايند بنابراين نحوه بينش و رفتار والدين مي تواند اين گرايش را مهار سازد .

اگر مي خواهيد كه كودكاني با حس خوب داشته باشيد اولين قدم اين است كه حس خوب را در كودكان خودتان به وجود آوريد و آن ها را تحسين كنيد و هر چند وقت يك بار آن ها را تأييد كنيد . البته تأييد بايد معطوف به تلاش كودك باشد نه به نتيجه ي كار او . با اين تأييد باور در كودك تان را رشد خواهيد داد . با اين كارتان به او نشان خواهيد داد كه نتيجه تمرين و تلاش هميشه مثبت است و با اين كار مي تواند به اهدافش دست يابد و آن چه كه داراي اهميت است پشتكار او در كارهايش مي باشد نه استعدادش .

والدين هميشه بايد هوشيار باشند تا زماني كه كودك شان نياز به تأييد دارد به سادگي از اين لحظات نگذرند و فرصت ها را دريابند . زيرا اين گونه مواقع بسيار حساس مي باشد . براي مثال بعضي مواقع انجام دادن مسئوليت هايي هر چند ناچيز به كودك داده مي شود درست است كه شايد ساده و كوچك به نظر برسد اما زماني كه با تحسين و تشويق والدين همراه گردد به كودك حس خوب و خوشايندي خواهد داد .

يكي از موارد ديگر كه بسيار حائز اهميت دارد محبت كردن بي حد و اندازه والدين به كودك مي باشد . يكي از بهترين راه هاي تأمين سلامت عاطفي پايدار فرزندان ، دريافت نمودن عشق بي پايان و بدون مرز از سمت پدر و مادر مي باشد با اين كار كودك براي هميشه در مقابل افسردگي واكسينه خواهد شد . البته اين محبت قلبي بايد به گونه اي ابراز شود كه كودك آن را به طور كامل درك كند و بفهمد . زماني كه والدين كودك را در آغوش مي كشند او را مي بوسند و نوازش مي كنند و در صورتي كه اين اعمال به صورت مستمر انجام گيرد سلامت رواني كودك تضمين خواهد شد .

چگونه كودك مان را تنبيه كنيم ؟

تصور والدين اين است كه احساس مي كنند فرزندان شان هميشه مي دانند كه آن ها او را دوست دارند و گاهي در درگيري هايي كه بين مان پيش مي آيد احساس مي كنيم كه تأثيري بر روي نخواهد گذاشت در صورتي كه اين گونه نيست . دقت داشته باشيد واژه هايي كه ما در هنگام عصبانيت آن ها را به كار مي بريم بيش ترين اثر را در ذهن فرزندانمان خواهد گذاشت . براي مثال واژه هايي هم چون چه قدر بي ادبي ، چه قدر شيطوني ، از دستت خسته شدم ، ديگه بچه من نيستي ، ديگه دوست ندارم و … اين كلمات در ذهن كودك باقي خواهد ماند و كودك آن ها را باور خواهد كرد .

سعي كنيد فرصت هايي را فراهم كنيد و با فرزندان تان به تنهايي به پارك يا فضاي سبزي برويد و يا با او به خريد برويد . اين گونه موقعيت ها هم براي كودك لذت بخش خواهد بود و هم اين كه كودك تجربه هاي شيريني را به دست خواهد آورد كه براي او بسيار آموزنده مي باشد . تا جايي كه امكان دارد نظر كودك تان را جويا شويد اين گونه لحظات مي تواند حس خوبي را در كودك شما به وجود آورد حتي اگر به قصد تفريح نباشد .

موضوع ديگري كه حائز اهميت است و مي توان به آن اشاره كرد اين است كه احساس امنيت در كودك مي تواند در ايجاد حس نشاط و آرامش وي بسيار تأثير بگذارد . اگر والدين روابط عاشقانه اي داشته باشند و رابطه ي عاطفي شان محكم باشد فضايي كه كودك در آن قرار دارد امن است . او درك خواهد كرد كه پدر و مادرش به دليل دوست داشتن هم ديگر به يك ديگر احترام مي گذارند و اين براي كودك بسيار ارزش مند مي باشد .

والدين مي توانند از مشاوران متخصص روانشناس كودك براي بهينه كردن روش هاي تربيتي كودك از طريق مشاوره حضوري و مشاوره غير حضوري مانند مشاوره تلفني استفاده كنند .

 


ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
[ ۹ آبان ۱۳۹۶ ] [ ۱۲:۰۷:۴۷ ] [ vahid ]

چگونه كودك را با شخصيت بار آوريم ؟

 

بسياري از والدين پيوسته مي پرسند رفتار مناسب با كودك بايد چگونه باشد تا شخصيت بطور مثبت در او رشد و نمو كند. در اينجا ما مواردي را كه الهام گرفته از احاديث ائمه طاهرين عليهم السلام و گفته هاي روان شناسان است. فهرست وار مطرح مي كنيم تا با اتكا به مكتب پربار اسلام در رشد صحيح شخصيت كودكان خود، توفيق حاصل كنيم. چه بايد كرد؟

احترام گذاري :

اساسي ترين و ثمربخش ترين راه براي رشد شخصيت كودك و برخورداري از استقلال فكري و اعتماد به نفس در زندگي احترام به اوست. كودك از وقتي به دنيا قدم مي گذارد، با اولين محيط اجتماعي يعني خانواده روبه رو مي شود. او بتدريج با اعضاي اين جامعه يعني پدر و مادر، برادر و خواهر آشنا مي شود.

اگر كودك از ابتدا احساس كند كه در اين محيط اجتماعي كوچك احترام افراد محفوظ است، توهين و تحقير و جسارت در كار نيست، بزرگ تر به كوچكتر و كوچكتر به بزرگتر احترام مي گذارد. كم كم علاوه بر اين كه اهميت احترام گذاري را درك مي كند، خود به خود انساني محترم و با شخصيت نيز بار خواهد آمد.

اگر مي خواهيد فرزندان به شما توهين نكند، بايد شما نيز به او توهين نكنيد. متاسفانه بسياري از پدران و مادران از اين نكته غافلند و توقع دارند فرزندشان كاملا" احترام آنان را نگه دارد، در حالي كه خود هرگز به فكر احترام و شخصيت او نيستند، دائم او را سرزنش و تحقير مي كنند و در برابر دوست، همكار و همكلاسي اش كوچكش مي كنند. بايد بدانيم آنچه به كودك مي دهيم همان را پس مي گيريم.

واگذاري امور كوچك :

كودك نيز مانند ديگران دوست دارد در خانه و محيط هاي ديگر، خود را عضوي فعال و موثر احساس كند. او از طفيلي بودن و سربار جامعه بودن بدش مي آيد. از اين رو بايد بخصوص در محيط خانه براي او هم حسابي باز شود، به او نقشي داده و مسئوليتي به عهده اش واگذار شود تا از اين طريق احساس شخصيت كند و خود را بي اثر نبيند.

از اين رو لازم است پدران و مادران محترم، در محيط خانه بعضي كارهاي ساده و جزيي را به كودكان خردسال واگذار كنند و از آنان مسئوليت بخواهند. اين عمل نقش موثري در احساس شخصيت كودكان دارد، آنها را متعهد و مسوول بار خواهد آورد و در امور زندگي ورزيده مي سازد و به ترتيب در مسووليت هاي بالاتر نقش بهتري ايفاد مي كند و تجربيات خود را به كار مي اندازد.

رعايت ادب :

برخورد مودبانه با فرزندان، اگر چه كم سن باشد نقش مهمي در رشد شخصيت و احترام فرزندان دارد. متاسفانه بسياري از پدران و مادران از اين نكته غافل هستند و به خصوص در كلام، رعايت ادب را نسبت به فرزندان خود نمي كنند.

به پدران و مادران محترم كه خواهان عزت و سربلندي فرزندان خود هستند سفارش مي كنيم با كودك خود همانند يك شخص محترم و يك دوست واقعي برخورد كنيد. با او با كمال ادب سخن بگوييد. وقتي مي خواهيد خطا و اشتباهي را تذكر بدهيد، بكوشيد با نرمي و ملاطفت بيان كنيد؛ چرا كه در اين صورت حرف شما تاثير بيشتري خواهد داشت. در حضور ديگران هرگز كودك خود را مورد توبيخ قرار ندهيد و به اين وسيله او را گرفتار عذاب روحي نسازيد. از به كار بردن الفاظ ركيك و زشت جدا" خودداري كنيد، چرا كه اين روش نه تنها شخصيت و احترام خود شما را نابود مي كند بلكه علاوه بر آن، كودك را نيز انساني پست و زبون و لاابالي بار خواهد آورد.

لباس مناسب و زيبا :

يكي ديگر از عوامل موثر در رشد و تكامل شخصيت كودك، چگونگي پوشاك را بايد نام برد. لباس هاي زيبا و رنگيني كه بزرگسالان مي پوشند براي كودك خردسال بسيار جالب و فريب انگيز است و او آرزو دارد هر چه زودتر از همان لباس ها بپوشد؛ چنانكه وقتي كودك لباس و كفش نو مي پوشد فورا" به اطرافيان خود مي گويد: " نگاه كنيد كفش من تازه است و.." اگر كودك لباس جالب و مقبول بپوشد در ميان دوستان خود مورد تقدير و تحسين قرار خواهد گرفت و در نتيجه احساس برتري خواهد كرد و همين احساس و تصور در رشد و تكامل شخصيت كودك تاثير خواهد داشت. والدين توجه كنند كه همواره براي فرزند خود، پوشاكي تهيه كنند كه مورد علاقه او و پذيرش همسالانش باشد نه اين كه خودشان دوست دارند.

نام نيك براي كودك :

روان شناسي مي گويد: " نامي كه هنگام تولد يا بعد به كودك گذاشته ميشود ممكن است يك خطر رواني براي او داشته باشد. " اين اصل تنها نام واقعي كودك را شامل نيست، بلكه لقب يا نامي است كه والدين و اطرافيان كودك از راه محبت به او مي دهند؛ مثلا" " حوريه " را " حوري " يا " حسين " را " حسي " مي نامند همان تاثير رواني را خواهد داشت. از اين رو بهتر است نام كودك را از ميان نامهاي معمولي و رايج هر جامعه و فرهنگ آن انتخاب كرد. كودكي كه نام و لقب خود را بپسندد همواره احساس برتري خواهد كرد و بر عكس اگر از نام و لقبش خشنود نباشد، شرمسار و ناراحت خواهد شد و اين هر دو احساس در چگونگي رشد شخصيت كودك موثرند.

مشورت و نظر خواهي :

كودكان و نوجوانان نيز همانند بزرگ ترها دوست دارند در امور مربوط به خودشان با آنان مشورت شود و آنان نيز نظر بدهند. اين كار خود موجب مي شود آنان احساس شخصيت بيشتري كنند و براي نظر و راي خود ارزش و ارجي قائل باشند. والدين محترم خوب است از اين نكته غافل نباشند و حتي بدون درخواست كودك، خود به اين كار اقدام كنند و از اين راه به كودك خود شخصيت بدهند. پس از مشورت و نظر خواهي نيز حتي الامكان نظر فرزند را عملي كنند و براي عقيده او احترام قائل باشند و اگر هم نظر ناصحيحي داشت با ملاطفت و مهرباني او را متقاعد سازند يا اين كه وي را كاملا" متوجه اشتباه و خطا در فكر و آثاري كه در انجام نظر او احتمالا" هست بكنند كه هم او تجربه كافي را به دست آورد و هم اين كه در گفتارهاي آينده خود تامل بيشتر كند؛ اما اگر بدون دليل و آگاهي او را بكوبيد حتي آثار مختلفي از جمله حقارت در او تجلي خواهد كرد. طبيعي است اين برخورد ثمرات سوء در آينده خواهد داشت.

عدالت در ارتباط با كودك :

فرزندان بايد طعم عدالت را بچشند و خوبي عدالت را لمس كنند و احساس نمايند عدالت لازمه زندگي و جامعه است. حتما" در  كوچكترين امور هم باز اجراي عدالت لازم است.

وفا به عهد كودك :

كودك به دليل آن كه تمام خواسته هاي خود را از طريق والدين قابل تحقق مي داند و اتكاي شديد به آنان دارد، پس اعتماد و توكل او بر پدر و مادر خواهد بود. يكي از عواملي كه مي تواند اين اعتماد را پيوسته حفظ كند و مايه قوت شخصيت و ثبات كودك باشد اين است كه در عهد و پيمان خود با كودكان ( حتي سخني كه مي دانند ) وفادار باشند و هيچگاه با فرزند خلف وعده نكنند و رفتارشان، خلاف گفتارشان نباشد.

آشنايي كودك با سختي ها :

امام موسي بن جعفر(ع) فرموده است: " بهتر است طفل در كودكي با سختي و مشكلات اجتناب ناپذير حيات كه غرامت زندگي هستند، روبه رو شود تا بردبار و صبور بار آيد و در جواني و بزرگسالي اهل استقامت باشد." دانشمند بزرگ اسلامي خواجه نصيرالدين طوسي مي گويد: " بايد كودك را به سختي ها معتاد كرد، از جامه نرم و اسباب راحتي باز داشت، خواب بسيار را اجازه نداد. چون مشكلات زندگي فكرشان را قوي مي سازد. بعلاوه لذتي كه از حل مشكل عايد ايشان مي شود، بالاترين لذت هاست."

بوسيدن كودك :

بوسه از مهم ترين نشانه هاي ابراز علاقه و محبت به كودك است. "بوسه" هم نشان مي دهد كه والدين درباره فرزندان خود مهربان و دلسوز هستند و فرزندان را از اين علاقه و محبت پدر و مادر، آگاه و خشنود مي سازد و هم درخت مهر را در وجود كودكان ريشه دار مي كند.

رفتار كودكانه با كودك :

در ارتباط با كودك بايد همچون خود او، با او رفتار كند و مانند خودش با او حرف بزنند، زيرا كودك با كودكان يا انسان هاي كودك نما بهتر انس مي گيرد و همراه مي شود.

احترام فرزند :

با فرزند بايد رفتاري مودبانه داشته باشيم و او را اكرام و احترام كنيم. فرزند نبايد در خانواده خويش تحقير و مورد بي احترامي واقع شود. تا آن كه شخصيتش بطور سالم شكل گيرد. رسول خدا (ص) مي فرمايد؛ " به فرزندان خود شخصيت داده آداب نيكو را در آنان پرورش دهيد. "

سلام كردن به كودك :

كودك در عين حال كه كودك است و بازيگوش، اما احترام و توجه را مدنظر دارد و سلام كردن ديگران را به خود با ديده احترام مي نگرد. پيامبر خدا (ص) مي فرمود: 5 چيز است كه تا لحظه مرگ آن را ترك نمي كنم... يكي از آنها سلام گفتن بر كودكان است. در انجام اين رفتار مراقبت دارم تا بعد از من به صورت يك سنت ميان مسلمين بماند كه بدان عمل كنند. "

والدين مي توانند از مشاوران متخصص روانشناس كودك براي بهينه كردن روش هاي تربيتي كودك از طريق مشاوره حضوري و مشاوره غير حضوري مانند مشاوره تلفني استفاده كنند.


ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
[ ۸ آبان ۱۳۹۶ ] [ ۰۲:۲۲:۴۴ ] [ vahid ]

نكاتي در زمينه رفتار با كودكان پيش دبستاني و اول ابتدايي


جدا شدن از آغوش گرم مادر و پدر و آغاز زندگي مستقل و ورود به جامعه اي بزرگتر از خانه ، براي اكثر بچه ها سخت و دشوار است و همراه با دلهره و ترس و اضطراب است ، اما چاره اي نيست. راهي است كه بايد همه آن را طي كنند. البته براي پدر و مادر هم سخت است. بايد فرزندشان را در مدرسه بگذارند و تنها به خانه بازگردند. شش تا هفت سال لحظه به لحظه با هم بودن و وابستگي ، اكنون دور شدن از يكديگر، آن هم به مدت سه تا چهار ساعت در روز….

ما آيا مي توانيم به خاطر اين احساسات فرزندمان را به مدرسه نبريم ؟ امكان ندارد.

بايد با اين وابستگي ها مبارزه كرد اما چگونه ؟ اگر مي خواهيد پاسخ سؤالتان را بيابيد اين مقاله را با دقت مطالعه كنيد.

اصولاً بچه هايي وابستگي شديد به پدر و مادر و خانه شان دارند كه در دوران قبل از مدرسه از پدر و مادر لحظه اي جدا نشده باشند . يعني پا به مهد كودك و كودكستان نگذاشته باشند. معمولاً اين بچه ها به هنگام مدرسه رفتن مشكل دارند، اما بچه هايي كه از قبل ، به دليل شاغل بودن مادر و يا دلايل ديگر نيمي از اوقات خود را در مهد كودك ها گذرانده باشند به راحتي روز اول مدرسه را مي پذيرند و از والدينشان جدا مي شوند. پس مي توان نتيجه گرفت كه مهد كودك مي تواند مفيد باشد. در حالي كه بسياري از والدين از گذاشتن فرزندشان در مهد كودك ها واهمه دارند و مي ترسند.

بچه ها با رفتن به مهد كودك سريع تر طعم استقلال را مي چشند و اصولاً اين بچه ها اعتماد به نفس بيشتري دارند. بهترين سن براي ورود به مهد كودك سه تا چهار سالگي است. اگرچه يك مادر شاغل مجبور است فرزندش را زودتر به مهد كودك بفرستد.

حال اگر شما كودكي داريد كه هرگز به مهد كودك نرفته و رفتن به مدرسه اش نيز نزديك است به شما پيشنهاد مي كنيم براي اين كه او و شما  به راحتي مدرسه را بپذيرد و خاطره اي خوش براي خود و شما به وجود آورد اين چند نكته را به خاطر بسپاريد :

1)      به هنگام ثبت نام ، فرزندتان را با خود به همراه ببريد، تا او با محيط مدرسه آشنا شود. حتي در
صورت امكان كلاس او را نشان دهيد. اجازه دهيد دقيقه اي بر روي صندلي و نيمكت بنشيند. خوشبختانه در ايران يك روز قبل از آغاز مدارس "روز شكوفه ها" نام دارد. يعني بچه هاي پيش دبستاني و كلاس اولي ها به مدرسه مي روند و با مدير و معلم و مدرسه آشنا مي شوند و صف بندي در حياط را ياد مي گيرند و همكلاسي هاي خود را مي شناسند.

2)      از مدرسه خودتان و خاطرات خوبتان براي او تعريف كنيد. حتي اگر خاطره اي خوب هم از مدرسه نداريد ، در برابر فرزندتان ابراز نكنيد و هميشه از مدرسه تعريف و تمجيد كنيد. روز اول مدرسه رفتنتان را حتي اگر به ياد هم نمي آوريد با خاطره اي خوش از مدرسه براي كودك دلبندتان توصيف كنيد. به هر صورت هيچ گاه فرزندتان را از محيط مدرسه و معلم و ناظم و مدير نترسانيد. آنان را افرادي دوست داشتني و مهربان جلوه دهيد. هيچ گاه از تنبيه بدني در مدرسه حتي اگر به سرتان آمده براي فرزندتان حرفي نزنيد. به طور كلي او را آماده مدرسه كنيد و تصويري زيبا و دوست داشتني از مدرسه ، معلم و ناظم در ذهن او تداعي كنيد.

3)     استقلال و متكي بودن به خود را در او زنده كنيد.

4)     داستان هايي براي فرزندتان بخوانيد كه مضمون آن رفتن به مدرسه و موفق شدن باشد.

5)     روز اول حتماً به همراه فرزندتان به مدرسه برويد. او را تنها رها نكنيد. با ملايمت رفتار كنيد. در صورت امكان با روپوش مدرسه از او عكس بگيريد. او را تشويق به مدرسه رفتن كنيد. شايد لحظات اول و روزهاي اول بي تابي كند اما با صبر و حوصله رفتار كنيد.

6)       شب او را زود بخوابانيد . صبحانه اي كه دوست دارد به او بدهيد و سپس او را به مدرسه بفرستيد.

7)     اگر خودتان نيز نگران دوري فرزندتان هستيد و دست كمي از او نداريد ، هيچ گاه در برابرش ابراز نكنيد بلكه به او بفهمانيد از مدرسه رفتن فرزندتان خوشحال هستيد. حتي از اين كه او آن قدر بزرگ شده كه به مدرسه برود افتخار مي كنيد.

8)     در نهايت از معلم و مشاور مدرسه مي توانيد كمك بگيريد. مطمئن باشيد مدرسه ، محيطي امن و سالم براي فرزندتان است و معلمان و ديگر اعضاي مدرسه با آغوشي باز فرزندتان را مي پذيرند و آنها را به مدرسه عادت مي دهند. پس با خيالي آسوده فرزندتان را به مدرسه بفرستيد . خدا به همراهش باشد.

والدين مي توانند از مشاوران متخصص روانشناس كودك براي بهينه كردن روش هاي تربيتي كودك از طريق مشاوره حضوري و مشاوره غير حضوري مانند مشاوره تلفني استفاده كنند .


ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
[ ۷ آبان ۱۳۹۶ ] [ ۱۰:۱۵:۰۲ ] [ vahid ]

چگونه فرزند باهوش تري تربيت كنيم؟

 

بهترين زمان آموختن انواع دانستنيها و تحريك توانايي هاي اساسي كودك، دوران شش ساله اول زندگي تا قبل از رفتن به دبستان است. آموزش قبل از دبستان عبارت از اين است كه اطلاعاتي در اختيار فرزندتان بگذاريد كه مغز در حال رشد كودك، به آن نياز دارد تا او در اولين سالهاي شكل گيري مغز و فكرش بتواند به رشد ممكنه خود برسد. در اين صورت است كه طفل شما با استعداد تر و با نشاط تر مي گردد. والدين خوب شانس رشد ادراك در آغاز مرحله طفوليت را به فرزند خود مي دهند. طفل در اولين شش ساله زندگي با به كار گرفتن حواس پنجگانه خود سعي در شناسايي دنياي اطراف خود مي كند.

راههايي براي تقويت رشد هوش كودك

فرزندتان را دوست داشته باشيد و تا مي توانيد به او محبت كنيد. به او حق انتخاب و تصميم گيري بدهيد. وقتي شكست مي خورد ، به جاي اينكه او را سرزنش كنيد، راههاي غلبه بر مشكلات را به او ياد بدهيد. به حرفهايش گوش كنيد. به او كمك كنيد تا خودش راه آموختن را ياد بگيرد. جاذبه هاي دنيا را به او نشان دهيد. مثلا كودك خود را به پارك، موزه، باغ وحش، كوه و غيره ببريد. هميشه تشويقش كنيد. نظم و انضباط را به او ياد دهيد. به توانايي هاي او اعتماد داشته باشيد تا فرزندتان تمام تلاشش را براي انجام كارها بكند. با فرزندتان حرف بزنيد و زبان را به شكل درستي به او آموزش دهيد. كودك را تشويق به آموختن كنيد و وسايل اينكار را برايش فراهم كنيد. هميشه با او سوال و جواب كنيد تا عادت به فكر كردن و جستجو براي پيدا كردن جواب كند.

انتخاب اسباب بازي براي كودك:

بهترين اسباب بازي آنست كه كودك را مجذوب خود كند و او دوباره و دوباره به سراغ آن برود و تحريك و لذت بيشتر و بيشتري از آن كسب كند. تناسب داشتن اسباب بازي با سن كودك بسيار مهم است. كودك خردسال به اسباب بازيي نياز دارد كه حواس پنجگانه او را تحريك كند.

اسباب بازيهاي مناسب براي كودك زير يكسال آنهايي هستند كه رنگها، حالات مختلف سطح ( نرمي يا زبري و غيره)، مواد، و شكلهاي جالب و متنوع را به كودك مي نمايانند. اسباب بازيهايي كه صدا در مي آورند و نسبت به عملي كه با آنها انجام مي شود واكنش نشان مي دهند، مثل جغجقه، به كودك احساس تسلط و كنترل مي دهند و رشد مهارتهاي دستي و هماهنگي او را تسريع مي كنند.

تشويق كودك به مطالعه

بايد كاري كنيد تا مطالعه از نظر كودك تجربه اي موفق و لذت بخش باشد. سعي كنيد هر روز يا لااقل هفته اي چند بار براي كودكتان كتاب بخوانيد و خود را به اين كار عادت دهيد، كتابهايي انتخاب كنيد كه با سطح علايق كودكتان تناسب داشته و ظاهر زيبا و تصاوير جذابي داشته باشند. اولين كتابهاي كودك بايد كوتاه و فقط داراي چند صفحه باشند.

همچنين بايد حاوي تصاوير بزرگي با جزئيات اندك باشد. كتابهايي انتخاب كنيد كه واژگان آنها براي كودك قابل فهم باشد. اگر در جوي آرام و راحت براي كودكتان كتاب بخوانيد، او لذت بيشتري خواهد برد. كودكتان را تشويق كنيد به چيزهايي كه در تصاوير هستند توجه كند و اتفاقات بعدي را حدس بزند و با انجام اينكارها او را تشويق كنيد. اگر كودكتان درخواست كرد، كتاب را مجددا برايش بخوانيد. بهترين راه براي سنجش علاقه كودكتان به يك موضوع اينست كه ببينيد او چقدر راجع به آن صحبت مي كند و چند بار خود به خود سراغ آن كتاب مي رود. هر زمان كودك شما نشان داد براي مطالعه آمادگي دارد، كتابهاي مورد علاقه او را كه قابل "خواندن" هستند، هر چند كودك شما لغات آن را حفظ كرده باشد، برايش بياوريد. 

چگونه مشوق استعداد سرشار در كودك خود باشيم

وقت آزادي را براي بازي در نظر بگيريد. بيشتر مشاهده و كمتر دخالت كنيد. به جاي اسباب بازيهاي پيچيده، اسباب بازيهاي ساده اي تهيه كنيد كه با قوه تخيل كودكتان تكميل گردد. كودك خود را به بازي در بيرون از منزل تشويق كنيد تا با دنياي طبيعت در تماس باشد و فرصتي براي بازي با شن، خاك، آب، و هوا داشته باشد. نمونه هايي از كارهاي واقعي در اختيار كودك خود بگذاريد تا بتواند از آنها تقليد كند، اجازه دهيد در گردگيري، شستن ظرفها، و پخت و پز به شما كمك كند، اين فعاليتها جزئي از بازيهاي او مي شوند و به او كمك مي كنند چيزهايي در مورد زندگي بياموزند.

تقويت عزت نفس در كودكان:

 به فرزندان خود احترام گذاشته و هنگام ابراز عقيده به سخنان آنها توجه كنيد. در برخورد با فرزندان هرگز از لقبهاي ناپسند و نسبتهاي ناروا استفاده نكنيد. از تحميل عقايد خويش به فرزندان خودداري كنيد. 

از مقايسه فرزندان با يكديگر و يا با ديگر همسالان جدا پرهيز كنيد. در پذيرش و ابراز محبت به فرزندان هيچگاه به جنسيت آنها توجه نكنيد. در اعطاي مسئوليت به فرزندان به تفاوتهاي فردي آنها و به حدود توانمنديهايشان توجه كنيد. هنگام مواجه شدن فرزندان با شكست آنها را طرد نكنيد. با ايجاد جو مشاوره و تبادل نظر در محيط منزل، اجازه ابراز شخصيت و احساس خود ارزشمندي را در كودكان و نوجوانان ايجاد كنيد. كودكان و نوجوانان را با الگوي رفتاري مطلوب و شخصيتهاي ارزشمندي كه از عزت نفس بالايي برخوردارند، آشنا كنيد.

محبت كردن بهترين راه تربيت فرزند

اين كه يك كودك چقدر تربيت پذير باشد، در درجه اول بستگي به اين دارد كه احساس كند چقدر مورد محبت قرار دارد و چقدر به عنوان يك انسان و عضو خانواده او را به حساب مي آورند. راهنمايي كردن توأم با دلسوزي و مهرباني، قدم مهمي از مراقبت كودكان به حساب مي آيد و به آنها كمك مي كند كه نسبت به افراد خانواده و جامعه مهربان بوده و افرادي قابل احترام و دوست داشتني باشند. پس بزرگترين وظيفه ما اين است كه كاري كنيم كه فرزندمان احساس كند دوستش داريم و به او احترام مي گذاريم.

حضرت علي (ع) مي فرمايد: 

هر كه در كودكي نياموزد، در بزرگي پيشرفت نمي كند. (غررالحكم، شماره 8937)

والدين مي توانند از مشاوران متخصص روانشناس كودك براي بهينه كردن روش هاي تربيتي كودك از طريق مشاوره حضوري و مشاوره غير حضوري مانند مشاوره تلفني استفاده كنند .


ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
[ ۶ آبان ۱۳۹۶ ] [ ۱۰:۱۰:۰۴ ] [ vahid ]

تنبلي در كودكان

 

چگونه تنبلي را از كودك بگيريم؟

براي حل مشكل تنبلي و اصلاح اين رفتار در كودك، توجه به نكات كاربردي زير مي‌تواند سودمند باشد:

با احترام انجام كاري را از كودك خود بخواهيد. درخواست مؤدبانه را همه قبول مي‌كنند و در مقابل، برخورد تند باعث لجبازي كودكان مي‌شود.

بركارهاي كودك نظارت كنيد. كاري را كه از كودكتان خواسته‌ايد، به قدري دنبال كنيد تا آن را انجام دهد. عدم نظارت والدين باعث تنبلي و كوتاهي كودك در انجام وظايفش مي‌گردد. همچنين بايد آن را تا آخر پيگيري كنيد تا انجام دهد و گرنه اگر وسط كار او را به حال خود رها كنيد و او دستور شما را انجام ندهد، سهل انگاري را خواهد آموخت.

انتظارات خود را از كودك تنظيم كنيد. انتظار شما از كودكتان بايد براساس توانمندي و سن كودك باشد نه بيشتر. اگر تكليفي بيشتر از توان كودك از او انتظار داشته باشيد، به احتمال زياد نخواهد توانست آن را انجام دهد؛ در نتيجه به دنبال راهي براي فرار مي‌گردد و يكي از دم‌دستي‌ترين راه‌ها، دروغ گفتن است.

طوري شرايط را تنظيم كنيد تا كودك از كارش لذت ببرد. كاري كه باعث رنج و عذاب باشد، كسي علاقه به انجام آن دارد و كودكان هم از اين قانون با شدت بيشتري پيروي مي‌كنند.

كودك را "پادو" قرار ندهيد. دقت كنيد كه به كودك زياد دستور ندهيد. بطوري كه نقش او به يك "پادو" مبدل شود و شما را يك فرد منطقي و منصف نداند.

كمك به ديگران را از همان خردسالي يادش بدهيد. خردسالان علاقه به كمك به والدين را دارند. والدين مي‌توانند از اين علاقه و استعداد به نحو مطلوب بهره برداري كنند. از ابتداي خردسالي به كودك وظايفي در حد توان او محول كنيد. مثلا يك خردسال مي‌تواند لباس، اسباب بازي، قند و چيزهاي ديگر را از زمين جمع‌آوري كند.

براي دستور دادن از جملات ساده و قابل فهم كودك استفاده كنيد. همچنين با يادآوري، از فراموش نكردن آن كار از سوي كودك اطمينان حاصل كنيد.

هرگز در برخورد با اهمال كاري كودك عصباني نشويد. عصباني شدن نشان دهنده شكست شماست و در اينصورت كودك خود را ملزم به انجام دستورات نمي‌بيند. كافي است با حالتي جدي و مصمم آن را يادآوري كنيد و نيازي به عصبانيت يا سركوفت نمي‌باشد.

هنگامي كه كودك شما در برخي از امور خوب عمل مي‌كند، از كارش تعريف كنيد تا در بقيه زمينه‌ها نيز بهبود يابد.

در صورتي كه راهكارهاي ديگر كارساز نبود، محروميت كودك از برخي امتيازات؛ مثل بازي كردن، پول توجيبي و اسباب بازي، مي‌تواند به اصلاح رفتار تنبلي كودك، كمك كند.

والدين مي توانند از مشاوران متخصص روانشناس كودك براي بهينه كردن روش هاي تربيتي كودك از طريق مشاوره حضوري و مشاوره غير حضوري مانند مشاوره تلفني استفاده كنند .

 


ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
[ ۴ آبان ۱۳۹۶ ] [ ۰۹:۴۴:۱۸ ] [ vahid ]

ترس كودكان در خواب

 

چطور مي توان از وحشت هاي شبانه جلوگيري كرد؟

بهتر است اتاق كودك را براي جلوگيري از آسيب احتمالي ايمن كنيد. تمام عواملي كه اختلال خواب را ايجاد مي كنند از بين ببريد. يك برنامه منظم خواب و بيداري براي كودك قرار دهيد. مراقبت و پيگيري مكرر خانواده و حمايت و جلب اطمينان كودك به كاهش نگراني هاي آن ها كمك مي كند.

براي پيشگيري بهتر است سطح تحمل روزانه فرزندتان را درك كنيد و وقت او را با برنامه هاي پرمشغله و فشرده پر نكنيد. به الگوهاي خواب فرزندتان توجه كنيد و روالي براي برنامه خواب او در نظر بگيريد. اگر كودك يك روز پرمشغله داشته باشد، والدين بايد يك چرت يا خواب نيمروزي در طول روز براي او در نظر بگيرند يا كودك را كمي زودتر از شب هاي قبل به تختخوابش بفرستند. سعي كنيد كودك را قبل از خواب به حمام بفرستيد تا بدنش به آرامش برسد و از انگيزه ها و افكار وحشت آور خلاصي يابد. امكان يك ساعت خواب راحت و با آرامش را براي او فراهم كنيد. پخش موزيك ملايم، آوردن يك عروسك دلخواه يا انجام تفريح مورد علاقه او مي تواند به خواب آرام او كمك كند.

با توجه به اين كه كودك تان وحشت شبانه را روز بعد به ياد نخواهد آورد، در مورد آن با او بحث نكنيد. با خواهر يا برادر او نيز صحبت كنيد كه در مورد اين حادثه با او بحث نكنند و اين موضوع را در ذهن او بزرگ جلوه ندهند. خودتان هم نگران نشويد؛ ديدن وحشت هاي شبانه، اضطراب آور است اما معمولا از لحاظ جسمي و عاطفي مشكلي براي كودك تان پيش نمي آيد. ممكن است كودكي همراه وحشت شبانه، خوابگردي نيز داشته باشد اين مسئله دليل يك مشكل حاد و جدي نيست اما مي تواند خطرناك باشد. اين حالت هنگامي اتفاق مي افتد كه كودك به خواب عميق فرو رفته است. بنابراين حتي اگر كودك تان شما را بيدار هم بكند، نمي توانيد با او ارتباط برقرار كنيد. نگراني اصلي، سلامت و امنيت كودك شماست. مطمئن باشيد كه پنجره ها و درهاي خروجي را بسته ايد و آن ها را قفل كرده ايد.

اگر كابوس شبانه به طورمكرر پيش مي آيد، بهتر است برنامه دلپذيري را براي هنگام خواب كودك فراهم كنيد.

شايد موقعي كه مي خواهيد بغلش كنيد، شما را پس بزند. او نمي داند كه شما آنجا هستيد. صبح هم از او چيزي نپرسيد، چون جوابي ندارد و فقط نگران مي شود. در چنين مواردي ، كودك را پانزده دقيقه قبل از آن كه معمولاً وحشت شبانه اتفاق مي افتد، بيدار كنيد. با ديدن اولين نشانه افزايش حركات او هم ، بيدارش كنيد و مطمئن باشيدكه اين عارضه در ظرف سه – چهار شب از بين مي رود.

مسئله اي كه در مورد خواب و رويا در كودكي مي توان گفت، اين است كه در وهله اول خيلي از والدين خواب و رويا را با يكديگر اشتباه مي گيرند و به همين دليل چندان حرف هاي كودك شان را جدي نمي گيرند يا با او برخورد مي كنند؛ در حالي كه بايد ابتدا اين ۲ مقوله را خوب بشناسيم تا بتوانيم به دنياي فانتزي كودكان راحت تر قدم بگذاريم.

همه ما در كودكي خيال و آرزوهايي داشتيم كه در بزرگسالي براي مان به خاطره تبديل شدند. بنابراين نبايد قصه خواب كودكان مان را مسخره كنيم يا آنها را از تعريف كردن خوابي كه ديده اند منع كنيم اما گاهي كودكان آنقدر در دنياي خيالي خود فرو مي روند كه بيرون آوردن شان كار آساني نيست.

در اين شرايط حتما كودك را نزد يك روانشناس كودك ببريد تا با او صحبت كند اما هرگز به هر بهانه اي اسم روي كودك تان نگذاريد و تخيلاتش را سركوب نكنيد چون برخي از محققان بر اين باورند كه خيالپردازي مي تواند زمينه ساز خلاقيت و موفقيت كودك در بزرگسالي شود چون اين تخيلات باعث تجزيه و تحليل مغزي بيشتري در كودك مي شود اما اگر مي خواهيد كودك تان از كابوس هاي شبانه رهايي يابد، بهتر است قبل از خواب او را از تماشاي كارتون هاي خشونت بار منع كنيد يا به هيچ وجه اسباب بازي هايي كه عجيب و غريب هستند برايش نخريد و به جاي آن با اختصاص وقت بيشتر براي كودك با او بازي كنيد و حتي نمايش هايي را كه دوست دارد با يكديگر در خانه اجرا كنيد تا هم احساس امنيت بيشتري پيدا كند و هم در خواب آسوده تر باشد.

والدين مي توانند از مشاوران متخصص روانشناس كودك براي بهينه كردن روش هاي تربيتي كودك از طريق مشاوره حضوري و مشاوره غير حضوري مانند مشاوره تلفني استفاده كنند.


ادامه مطلب
امتیاز:
 
بازدید:
[ ۳ آبان ۱۳۹۶ ] [ ۰۹:۴۷:۲۵ ] [ vahid ]
[ ۱ ][ ۲ ]
.: Weblog Themes By ratablog :.

درباره وبلاگ

موضوعات وب
موضوعي ثبت نشده است
پنل کاربری
نام کاربری :
پسورد :
نظرسنجی
[#VoteTitle#]
[#VTITLE#]
     نتیجه
لینک های تبادلی
تبادل لینک اتوماتیک
لینک :
خبرنامه
عضویت   لغو عضویت
امکانات وب